De kerk van IJzendoorn staat niet in het hart van het dorp, maar juist wat verstild langs de Waalbandijk – en juist die ligging maakt haar zo bijzonder. Wanneer ik wandel via de Keizerstraat richting Echteld, door het Zondagsestraatje en dan terugkeer over de dijk, zie ik haar al van verre liggen. Bij mistig ochtendlicht, een warme zonsondergang of een helderblauwe lucht – steeds weer ben ik onder de indruk van hoe mooi ze daar staat.

In 2024 besloot ik tijdens de jaarlijkse rommelmarkt – wanneer de kerk haar deuren breed opent – de toren helemaal te beklimmen. Boven wachtte een adembenemend uitzicht over het Betuwse landschap: de Waal, rijen bomen, en het dorp IJzendoorn.

Recent onderging de toren een grondige restauratie, mede mogelijk gemaakt dankzij een subsidie van de provincie Gelderland en de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. Hierbij werden dakleien vernieuwd, dakluiken en -beschot hersteld, houtwormbestrijding uitgevoerd, voeg- en metselwerk opgeknapt en de vergulde haan opnieuw gepoetst en teruggeplaatst.