Tijdens mijn vakantie had ik mijn schetsboek, etui met pennen en kwasten en mijn aquarel pallet natuurlijk bij me. Want niets is zo leuk als de plekken waar je bent geweest vast te leggen op papier.

Soms heb je van die dagen waarop alles samenvalt: mooi weer, zin om op pad te gaan en de behoefte om te tekenen wat je ziet. Zo stapte ik de afgelopen twee dagen op de fiets, met een rugzak vol schetsspullen en mijn vertrouwde krukje onder de snelbinders.

En zo begon ik met mijn ontdekkingsreis. Lezen in Carla's boek en aan de hand van haar voorbeelden vooral zelf veel oefenen. Overal waar ik kwam zag ik ramen, deuren en huizen met potentie om vast te leggen. Ik nam foto's en ging oefenen. 

Laatst vroeg ik mij af of mijn schetsen niet "saai" zijn. Het komt allemaal een beetje op hetzelfde neer. Ik vroeg het zelfs aan mijn vriend. Hij vond ze verre van saai. Het is een eigen stijl; een heel duidelijke eigen stijl. Hij zei zelfs dat ik mijn kunstwerken niet hoefde te signeren want je ziet zo wel dat het kunstwerken van mijn hand zijn. 

Een paar dagen Zwitserland met dierbare vriendinnen. Vrijdag vertrokken en op zaterdag had ik even een middagje alleen. Ik ben toen de stad Bern in gegaan om daar wat rond te lopen. Wow! Wat is Bern een mooie stad zeg! Zoveel moois om te zien! Later op een andere dag ook nog met mijn vriendinnen Bern in gelopen om weer andere gebouwen te ontdekken. Je blijft je ogen uitkijken. De Kloktoren, het parlementsgebouw, zoveel fonteinen, de leuke straatjes met statige mooie huizen, de Holländer Turm... en nog zoveel meer. 

Op zaterdag 24 februari 2024 ben ik voor het eerst met een Urban Sketch groep meegegaan om live te schetsen en schilderen. Locatie: Kasteel 's-Heerenberg. Het was een koude dag met nu en dan een bui. Na het verzamelen bij café De Gracht ging iedereen zijn/haar eigen kant op om een plekje te zoeken. Omdat ik niet wist wat ik kon verwachten ben ik eerst wat rond gaan lopen. Het kasteel zat deels in de steigers en alhoewel dat ook interessant was om te schetsen (het is tenslotte een moment opname), wilde ik toch wat anders. 

Een jaar geleden benaderde Bert Kingma mij. Hij was gecharmeerd van mijn schilderijen en vroeg of ik interesse had om samen met hem te exposeren in het dorpshuis van Kollumerpomp. Hij met zijn historische foto's van Kollumerpomp en ik met mijn portretten. Zeker in deze pandemie leek het een goed idee om iets op te zetten voor iedereen om naar uit te kijken en samen te zijn.

Acht jaar geleden ben ik begonnen met schilderen. Naast het "gewoon" leren schilderen, leek het mij leuk om zo nu en dan een specifieke workshop te doen. Zo ook een "dikke dames" workshop. Een leuke workshop met een hapje en een drankje en vooral veel gezelligheid. Ik heb toen dit schilderij van twee mensen aan de borrel geschilderd. 

Tot ruim een jaar terug had ik nog nooit van Bob Ross gehoord. De Amerikaanse schilder (1942-1995) met enorme bos krullen en betoverende stem was nog niet bij mij bekend, maar kennelijk wel al bij miljoenen anderen over de hele wereld die hij met zijn programma "The Joy of Painting" wist te inspireren met zijn schilderkunsten. 

Jaren geleden kwam ik door toeval (wat heet toeval) in contact met de Femke foundation. Een stichting dat zich inzet voor jongeren met een onbekende ziekte. Voor de stichting heb ik verschillende schilderijen mogen maken. Eentje wil ik hier uitlichten. Het portret van de naamdraagster, Femke.

Voor Lindy's verjaardag heb ik een schilderij van haar en Marco gemaakt. De foto die ik van hun had was tijdens een heerlijk relaxte vaarvakantie genomen en had precies de uitstraling dat hun relatie zo typeert.

Enkele jaren terug mocht ik voor het mooie bedrijf, Biyond B.V., een kleurrijk en vrolijk schilderij maken. Kleurrijk omdat het logo van Biyond zelf ook heel kleurrijk is en vrolijk omdat zowel de mensen van Biyond alsook de sfeer daar niet alleen serieus maar ook gezellig en vrolijk is.