Soms heb je van die dagen waarop alles samenvalt: mooi weer, zin om op pad te gaan en de behoefte om te tekenen wat je ziet. Zo stapte ik de afgelopen twee dagen op de fiets, met een rugzak vol schetsspullen en mijn vertrouwde krukje onder de snelbinders.
De eerste dag vond ik een prachtig plekje aan het voetpondje tegenover Moeke Rhenen. Op een bankje in de schaduw zette ik mijn spullen klaar en keek uit over het water, met zicht op het gezellige terras van Moeke en de kerktoren van Rhenen die erbovenuit steekt. Het spel van licht en schaduw, de rust van het kabbelende water – alles nodigde uit om te tekenen. En dus zat ik daar, urenlang, verdiept in lijnen en vlakken, terwijl de wereld zachtjes voorbij gleed.
De volgende dag trok ik verder over de Marsdijk, op zoek naar een nieuw uitzicht. Ik vond het bij molen De Marschdijk in Lienden. Dit keer geen schaduw: ik streek neer op een bankje in de volle zon.
De warmte was intens, maar het uitzicht op de molen maakte alles goed. Terwijl ik de karakteristieke lijnen van de molen vastlegde, werd de zon steeds feller. Gelukkig was mijn schets nét af toen het echt te warm werd.
Verkoeling vond ik even verderop bij ijsboerderij, Toms Boerenliefde. Een heerlijk ijsje bracht al wat verlichting, en blijkbaar zag ik er zo verhit uit dat de eigenaresse spontaan een glas koel water aanbood. Zo'n vriendelijk gebaar kon ik niet onbeantwoord laten. In de luwte van de bomen ben ik de boerderij gaan schetsen, als klein dankje voor haar gastvrijheid. De tekening heb ik haar cadeau gedaan – een onverwacht mooi moment van geven en ontvangen.
Het waren twee heerlijke schetsdagen: vol zon, ontmoetingen, verstilling en creativiteit. Precies waar ik zo van geniet!
Heb jij ook zo’n plek waar je helemaal tot rust komt of waar je graag zou tekenen als je de tijd neemt? Ik hoor het graag – misschien breng ik er wel mijn volgende schetsdag door.
Reactie plaatsen
Reacties